woensdag 31 mei 2017

Schatten op zolder- over vintage naaigerief, oude trucjes en zoveel meer...

De afgelopen week konden we profiteren van fantastisch mooi weer! Dat maakt elke mens gelukkig en iedereen voelt zich vrolijk. Fleurige rokjes, kleedjes, korte broeken, .. worden terug uit de kast gehaald en iedereen geniet zichtbaar.

Voor mijn man en zijn familie is het echter ook een tijd geweest van plannen, verhuizen, afscheid nemen, maar ook tijd voor een nieuw begin.
Zijn grootmoeder, ons Oma, is recentelijk verhuisd naar een serviceflat, want het werd thuis toch een stukje moeilijker. Nu ze daar ondertussen gesetteld is, wordt het huis onder handen genomen en leeggehaald.
Afgelopen maandag gingen we met de familie op schattenjacht!

Op haar naaikamer vond ik fantastische dingen. Ik word er zo gelukkig van dat ik dit absoluut met jullie wou delen.
Ik hou van oude spullen, omdat die een verhaal vertellen. Als er vroeger iets aangekocht werd, dan werd hier grondig over nagedacht, elke frank werd drie keer omgedraaid. Dit was ook zo bij ons oma. Waarschijnlijk is dit ook de reden geweest waardoor al haar spullen zo goed bewaard zijn gebleven. Wat ik nog leuker vind, is dat die spullen doorgaan van generatie op generatie en telkens een nieuw leven krijgen.

Wat was de buit?




Naaigaren à volonté, zoals het hoort, telkens van uitstekende kwaliteit!
Ik denk dat ik voor de rest van mijn leven geen naaigaren meer moet kopen, bedankt oma!


Mooie naaidozen zoals deze, kostten toen welgeteld 55 Frank!
Nu koop je daar zelfs nog niet één klosje mee...Hoeveel er kan veranderen in 50 jaar tijd!

Als er op een gegeven moment kledij werd weggegooid, waarschijnlijk nadat ze ècht tot op de grond versleten waren, dan werd toch nog op zoek gegaan naar wat bruikbaar was.
Knopen werden uitgehaald en per soort in eenzelfde lus geknoopt. Gespen werden verwijderd uit de kledij, want dat kon wel eens van pas komen bij een volgend werkstuk. Uit een oude beha werd de sluiting verwijderd.
Zelfs uit een oude rok werd de voering gehaald, die kon nog wel eens van pas komen.

Nog leuker is de manier waarop alles bewaard werd. Voering, zelfs restjes hiervan, worden mooi dichtgesnoerd en verpakt als een snoepje. Andere stof, of restjes hiervan, werden gewikkeld in een papier, zodat deze beschermd blijft tegen stof, vocht of andere schadelijke invloeden des tijds.

Naaidozen zoals we die nu kennen, leuk versierd met een mooie stof, kant en klaar te kopen in de winkel, bestonden toen niet. Doosjes van sigaren werden uitgewassen en hergebruikt. Met schelpen werden die versierd.  Lege koekentrommels werden voor vanalles hergebruikt, waaronder ook voor het opbergen van naaispullen. Soms werden er ook houten doosjes zelf gemaakt en mooi beplakt met een stofje.




Ook restjes wol, haakgaren of alles wat bruikbaar kon zijn, werd heel goed bijgehouden, zoals het hoort, keurig weggelegd in herbruikte doosjes.

Wat voor mij misschien wel de grootste schat is, is oma haar kookboek.
Misschien niet naaigerelateerd, maar zo prachtig. Dit kennen jullie misschien wel vanuit jullie eigen familie? Grootmoeders keuken is de lekkerste, en dat zullen we hier geweten hebben. Oma haar eigen recepten en geheimen blijven hier veilig bewaard en zullen doorgegeven worden aan de volgende generatie. Meteen weer een hoop inspiratie bij het opstellen van mijn weekmenuutjes. Smakelijk!








zondag 7 mei 2017

(Brei)tas

Een fervente brei/haakster in de familie, meer bepaald ons moeder, verjaart vandaag.
Recentelijk leerde ze deze hobby kennen en nu volgt ze er wekelijks lessen voor.
Een tafelloper, sjaal, knuffel-uilen,.. passeerden al de revue. Ze heeft het handwerkvirus goed te pakken.

Ik moest niet lang nadenken om te weten wat ik haar cadeau zou doen.
Momenteel gaat ze naar de les met een plastieken winkelzak. Als we eerlijk zijn, dan kan dit toch een stuk stijlvoller, nietwaar?

In een mum van tijd werd een nieuwe brei/haak- (of wat je wil) tas geboren.
De jarige in kwestie was er in ieder geval zeer gelukkig mee!

Hoe ik de tas gemaakt heb? Dat lees je hieronder...

Benodigdheden

- een restje stof in print + dezelfde hoeveelheid voeringstof of witte katoen
Katoen is hiervoor ideaal

- naaimachine, naaigaren en strijkijzer

Hoe?

Het voordeel van zelf een tas te naaien, is dat je de maat hiervan zelf kan kiezen naargelang de hoeveelheid stof je hebt.
Zelf had ik voldoende met 0.5m katoen met print en dezelfde hoeveelheid witte katoen.
De witte katoen werd hier gebruikt als voering, maar je kan ook kiezen voor een gewone voeringstof.
Ik koos voor een witte katoen omdat deze doorgaans steviger is dan een voeringstof. Dat kan nogal eens handig zijn, want breinaalden, tja, die prikken nu eenmaal en durven dan ook wel gaatjes maken.

Tijdens het shoppen heb ik ooit 'ns een stoffen winkelzakje meegekregen. Ik heb deze als basis gebruikt voor de winkeltas. Dat scheelt alweer tijd in afmeten en eventueel ook in het tekenen van een patroon (tenzij je ervoor kiest om dit meteen op de stof te tekenen).

De tas in kwestie heb ik gespeld op mijn katoentje met print. Hieraan heb ik overal naadwaarde toegevoegd, een (ruime) centimeter is voldoende.



Hierna kan je knippen, knippen, knippen.
Doe hetzelfde voor je voering. Vergeet niet om hier je averechtse kant op aan te duiden!

Een tas is geen tas zonder schouderbanden, dus die moet je ook eventjes afmeten en knippen. De bestaande lengte hier was 3 cm breedte op 70 cm lengte, welliswaar zonder naad. Voor de lengte voeg je best 4 cm naadwaarde toe, terwijl je in de breedte al heel wat kan doen met 2 cm.
Waarom meer naadlengte in de lengte? Dit is om de tas wat meer stevigheid mee te geven, dan kan je die aan elke zijde wat meer naadwaarde meegeven. Je weet maar nooit wat er aan kilo's in die tas kan komen.



Heb je alles netjes geknipt? Goed zo, je bent al meer dan halfweg!

Staat de naaimachine klaar? Dan kunnen we weer verder.

Start nu eerst met het voorbereiden van je tas. Dit doe je door de linten te stikken.
Stik ze aan de averechtse kant. Er mag slechts één kant toegestikt worden, omdat het lint nog gedraaid moet worden.
Als je alles gestikt hebt, dan kan het prutswerk, namelijk het draaien van de linten, beginnen.

Op goeie dagen kan dit zo geklonken zijn. Heb je een mindere dag, dan kan het eventjes duren voor alles mooi gedraaid is.
Een tip: gebruik een potlood of een balpen (waarvan de punt ingetrokken is) om te draaien.
Liever geen stift, want als die zijn dopselke verliest, dan is je stof weer een tint rijker. Mogelijks is dat niet direct de bedoeling.

Ben je door het prutswerk gekomen? Goed, dan kun je nu beginnen met strijken.
De lintjes mogen mooi in hun stiklijn gestreken worden.
Je bent meteen de moeilijkste stap voorbij, keep up the good work!

Ten slotte kun je nu de lintjes mooi dichtnaaien aan de zijde die nog open was.

Wat doe je nu?

Nu kunnen we effectief aan de tas beginnen naaien.
Ik koos voor een loszittende voering, dit wil zeggen dat de zijkanten en onderkant niet vastgenaaid is aan mijn geprinte stof. Mocht je dit wel willen doen, dan is de werkwijze net iets anders.

Bevestig eerst de voering aan de geprinte stof. De linten moeten er netjes tussen zitten.  Zorg ervoor dat je wat stevigheid kan meegeven aan de tas en geef de linten een overschat van 2 cm aan elke kant waarop deze vastgestikt worden aan de tas en voering.


Waar de linten gestikt moeten worden kun je afmeten door eerst het midden te bepalen van de bovenkant en daarna aan elke kant op gelijke afstand de linten te stikken. Ik stikte ze vast op 10 cm gemeten vanaf de midden.


Daarna heb ik een één keer de tas toegenaaid. Houd er wel rekening mee dat je een keeropening nodig hebt. Hiervoor laat je best een stuk van 10 cm open waardoor je de tas straks naar de mooie zijde kunt keren. Voor het mooiste resultaat doe je dit in een zijopening.

Dan gaan we draaien...

Het strijkijzer is terug van de partij. De bovenzijde van de tas kun je nu mooi strijken.
De tas wordt nog mooier als je de buitenzijde enkele milimeters boven de voering uit strijkt.

Ten slotte strijk je ook de zijnaad van de keeropening. Dan kun je deze prachtig toestikken op 1 mm.

Et voila,

Weer iemand gelukkig gemaakt!
Het geschenkje wordt nog leuker als je de tas opvult met verschillende bolletjes wol, net zoals ik deed.






Gelukkige verjaardag moederke!