Schatten op zolder- over vintage naaigerief, oude trucjes en zoveel meer...

De afgelopen week konden we profiteren van fantastisch mooi weer! Dat maakt elke mens gelukkig en iedereen voelt zich vrolijk. Fleurige rokjes, kleedjes, korte broeken, .. worden terug uit de kast gehaald en iedereen geniet zichtbaar.

Voor mijn man en zijn familie is het echter ook een tijd geweest van plannen, verhuizen, afscheid nemen, maar ook tijd voor een nieuw begin.
Zijn grootmoeder, ons Oma, is recentelijk verhuisd naar een serviceflat, want het werd thuis toch een stukje moeilijker. Nu ze daar ondertussen gesetteld is, wordt het huis onder handen genomen en leeggehaald.
Afgelopen maandag gingen we met de familie op schattenjacht!

Op haar naaikamer vond ik fantastische dingen. Ik word er zo gelukkig van dat ik dit absoluut met jullie wou delen.
Ik hou van oude spullen, omdat die een verhaal vertellen. Als er vroeger iets aangekocht werd, dan werd hier grondig over nagedacht, elke frank werd drie keer omgedraaid. Dit was ook zo bij ons oma. Waarschijnlijk is dit ook de reden geweest waardoor al haar spullen zo goed bewaard zijn gebleven. Wat ik nog leuker vind, is dat die spullen doorgaan van generatie op generatie en telkens een nieuw leven krijgen.

Wat was de buit?




Naaigaren à volonté, zoals het hoort, telkens van uitstekende kwaliteit!
Ik denk dat ik voor de rest van mijn leven geen naaigaren meer moet kopen, bedankt oma!

Mooie naaidozen zoals deze, kostten toen welgeteld 55 Frank!
Nu koop je daar zelfs nog niet één klosje mee...Hoeveel er kan veranderen in 50 jaar tijd!

Als er op een gegeven moment kledij werd weggegooid, waarschijnlijk nadat ze ècht tot op de grond versleten waren, dan werd toch nog op zoek gegaan naar wat bruikbaar was.
Knopen werden uitgehaald en per soort in eenzelfde lus geknoopt. Gespen werden verwijderd uit de kledij, want dat kon wel eens van pas komen bij een volgend werkstuk. Uit een oude beha werd de sluiting verwijderd.
Zelfs uit een oude rok werd de voering gehaald, die kon nog wel eens van pas komen.

Nog leuker is de manier waarop alles bewaard werd. Voering, zelfs restjes hiervan, worden mooi dichtgesnoerd en verpakt als een snoepje. Andere stof, of restjes hiervan, werden gewikkeld in een papier, zodat deze beschermd blijft tegen stof, vocht of andere schadelijke invloeden des tijds.

Naaidozen zoals we die nu kennen, leuk versierd met een mooie stof, kant en klaar te kopen in de winkel, bestonden toen niet. Doosjes van sigaren werden uitgewassen en hergebruikt. Met schelpen werden die versierd.  Lege koekentrommels werden voor vanalles hergebruikt, waaronder ook voor het opbergen van naaispullen. Soms werden er ook houten doosjes zelf gemaakt en mooi beplakt met een stofje.

Ook restjes wol, haakgaren of alles wat bruikbaar kon zijn, werd heel goed bijgehouden, zoals het hoort, keurig weggelegd in herbruikte doosjes.

Wat voor mij misschien wel de grootste schat is, is oma haar kookboek.
Misschien niet naaigerelateerd, maar zo prachtig. Dit kennen jullie misschien wel vanuit jullie eigen familie? Grootmoeders keuken is de lekkerste, en dat zullen we hier geweten hebben. Oma haar eigen recepten en geheimen blijven hier veilig bewaard en zullen doorgegeven worden aan de volgende generatie. Meteen weer een hoop inspiratie bij het opstellen van mijn weekmenuutjes. Smakelijk!